علايم گنج يابي ایجاد متخصص

داستانی که اهالی روستا از این کتیبه بازگفت میکنند این است که این سنگ از صخرهای بر فراز کاخ ناصری جدا شده و به اینجا آمده و از آنجا که این سنگ هنگام فرو افتادن و غلتیدن به کاخ ناصری آسیبی نرساند شاه قاجار دستور داد که شرح این رخداد را بر روی همان سنگ بنویسند! شهرستانک که روستایی کوهستانی در شمال کوه توچال است، روستایی تاریخی بهشمار میرود و ناصرالدین شاه قاجار در آن کاخ ویژهای داشته که امروزه با نام کاخ شهرستانک شناخته میشود. این رودخانه از دامنههای قلۀ تاربیشه (ارتفاع: ۳.۱۵۰ متر) واقع در ۲۵ کیلومتری شمال تهران و دامنههای غربی کوه آهار بشم (ارتفاع: ۳.۱۲۵ متر) در ۱۲ کیلومتری شهر فشم سرچشمه میگیرد. این قسمت از دره که کاملاً در دامنه کوه واقع شده به تپه شنستون معروف است. به همین جهت قلوه سنگهای پراکنده در دامنه کوه جمعآوری شده و در جای جای دامنه روی هم انباشته شدهاست. با توجه به اینکه در دوران تاریخی بیشتر قبرستانها در دامنه کوهها ایجاد میشده و با وجود سفالهای شبیه این دوره، در این محوطه، میتوان گفت که تپه شنستون مربوط به چادرنشینان دوران تاریخی است. گذشتهنگاران ارمنی دوران ساسانی همچون موسی خورنی و سبئوس به این سرزمین با عنوان تپرستان یاد کردهاند.

زمانی که تهران شهر کوچکی بود و جمعیت آن به دشواری به 150 هزار تَن میرسید، تابستان که میشد بیم آن میرفت که از بسیاریِ گرما، بیماریها همهگیر شود. این روستا در ۵۵ کیلومتری شمال خاوری کرج و در مرز استانهای البرز و تهران جای گرفتهاست. همان شب اردوی شاهی کوچ کرده هشت فرسنگبر سبیل ایلغار براندند و مقرر شد که از آنجا تا فریمان چهار فرسنگی اسفراین رفته و صباح روز سیم به عزم رزم اوزبکیه سوار شده به ظاهر اسفراین رسیدند و شب در ایره و فریمان به تهیه جنگ مشغولی فرمودند جبهه و سلاح و اسب یراق بملتزمین رکاب عطیه همی رفت اما از آن جانب فراریان اوزبکیه به عبدالمومن خان رسیدند و رسیدن شاه و گرفتاری سپاه شرح دادند اعیان اوزبکیه بهم برآمدند و دمدمه و همهمه درمیان طوایف درافتاد وهمان شش روز از موعد سپردن قلعه گذشته بود محمد ایلح چیان که رئیس امرا بود بپای قلعه آمده میرزا محمد سلطان را بخواند و بملایمت لختی با او سخنان نرم براند چنان اگرچه یک روز دیگر به وعده سپردن لمعه ماندهاست طریقه اخلاص و مودت چنان اقتضا کند که روزی قبل از موعد قلعه سپرده شود و مورد التفات خان ترکستان شوی میرضا محمد سلطان که از آمدن شاه ایران مطلع بود و پشت برکوه البرز داشت پاسخ داد که فردا رایت شهریار قزلباش درحوالی قلعه آشکار ورآید خوشتر آن است که درحضور پادشاه ایران و شهریار توران قلعه سپرده شود که از دو جانب مورد تحسین و آفرین شده باشم محمد ایله دانست که میرزا محمد سلطان از قرب جوار پادشاه ایران مستحضر است و کار از کار گذشته مراتب را به عبدالمومن خان اظهار کرده و در حرکت از پای قلعه و عدم مقابله با پادشاه قزلباش اصرار تمام نمودهاست او را به زین کرده بیاورند او را سوار نموده به در بردند از اهالی اردوی اوزبکیه تنی باقی نماند آن سبو شکست و آن ساقی نماند گوشاگوش و دوشادوش و زود از او دو تیزا تیز راه گریز گرفتند از راه ادکان رفته تا ارض اقدس جای توقف مصلحت ندانستند میرزا محمد سلطان از قلعه برآمده در منزل مذکور بهحضور سلطان ایران رسیده و حقیقت حال معروض داشت روز دیگر به پای قلعه اسفراین نزول اجلال واقع شد …

مجموعه بیرونی این عمارت در واقع حیاطی به شکل مستطیل که در چهار تراز طراحی شده، ورودی شاهی در تراز اول میباشد و ساختمان دیوانخانه در تراز چهارم و در دو طبقه احداث شده که داخل آن به وسیله کاغذ دیواریهای الوان و گچ بریهایی در سقف تزئین شدهاست. اما در شرق نقاشی روی پارچه به وسیله قالب انجام میشد و بنابراین تارو پود پارچه را رنگ میکرد. روستای اسب خونی دارای ١١ آبادی نظیر(رؤجاکلوم، سنگ پا، پیت کت،شاه بزون،کرلی بن،جالم،کوه چال،کنگلشت،کهر رودبار، انیسه و مرکزآبادی ها روستای اسب خونی) میباشد که همه این چند آبادی در نقشه تقسیمات سراسری کشوری سال ۱۳۴۱ به نام روستای اسب خونی بزرگ با مساحت ۲۹۳۵ هکتار ثبت میباشد. فصل پرآبی آن، زمستان و روزهای آغازین بهار، و میانگین آبدهی آن حدود ۳۰ میلیون متر بر ثانیه در سال است. فصل بهار و تابستان صدها کوه نورد به قله انیسه که در این ییلاق است صعود میکنند.روستای اسب خونی از نعمت آب برق و گاز بهره مند میباشد. آب آن گواراست و تشنگی را در فصل گرم سال، فرومینشاند. اما آنچه شهرستانک را بیشتر آوازه بخشیده، همان کاخ ناصرالدینشاهی است.

از همان چیت که مادرم دامن چین دار و روسری دارد دخترِ دختر خاله مان چارقد و چادر شب خریده. در سال ۳۳۴ پیش از میلاد اسکندر مقدونی به آسیا حمله میکند و سپاه هخامنشیان در تنگه داردانل شکست میخورد. جمعیت این روستا بر پایه سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، ۱٬۰۴۸ نفر (۳۱۷ خانوار) بودهاست. این ییلاق از شرق به ییلاقات چرات و انند سوادکوه هم مرز است، جمعیت این روستا ۱٩٨ خانوار ۴۳۶ نفر که در زمستان خالی از سکنه میباشد. شهرستانک در قدیم مرکز بخش کن بوده که در اواخر سال ۱۳۲۶ ه.ش دهستان شمیران تبدیل به بخش و دهستانهای ارنگه و لورا و شهرستانک ضمیمه بخش کرج شدهاست.از خاندان های قدیمی این روستا میتوان به خاندان بزرگ «حاجی بابا» اشاره کرد. شهرستانک روستای کهنی است و دیرینگی آن دست کم به سدهی ششم هجری قمری (900 سال پیش) بازمیگردد. با نگاه به یادگارهای تاریخی به جا مانده، دیرینگی این روستا به سدهٔ ششم هجری قمری میرسد.